مرواریدی در قلبم

عزیرک Azizam ...

...

به همین زودی یک سال گذشت امید مامان و بابا.یک سال از بودن تو درکنار ماو یک سال و نه ماه از آمدنت در قلبم.فدای قدمهایت که با امدنت زندگیم رنگ تازه ای گرفت .عزیزم   عزیزم دانیال نمی دونم چرا هنوز راه نمی ری خواهری خیلی زودتر از شما راه افتاد البته چند قدمی با کمک مامان میری و چند روز پیش یک بار به تنهایی چند قدم برداشتی . همش میگم شاید علتش اینه که همش بغلم هستی و تا زمین میذارمت و میرم کارامو انجام بدم با گریه تو برمی گردم چون که اصلا طاقت یک لحظه گریتم ندارم . شایدم علتش مریضیته ، سرماخوریت که باعث شده کمی ضعیف شی و بیشتر هم بغل باشی . از زمين خوردن نترس... ،قدم پشت قدم بردار و به طرفم بيا، كه دست ه...